حجت الاسلام و المسلمین سجاد شریفی از اساتید حوزه علمیه قم در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در ساری، ضمن تسلیت به مناسبت فرا رسیدن سالگرد شهادت امام رضا (ع) اظهار داشت: در روایات اجر و ثواب بسیاری برای زیارت این امام همام (ع) بیان شده است.
استاد حوزه علمیه قم گفت: سید هاشم بن سلیمان بحرانی در مدینة معاجز الأئمة الإثنی عشر از امام رضا (ع) روایت کرده است که: «بدانید هر که مرا در غربتم زیارت کند، خداوند عزّوجل پاداش یکصد هزار شهید و یکصد هزار صدّیق و یکصد هزار حجّ عمره و یکصد هزار رزمنده به او میدهند و با گروه ما محشور می شود و در جاهای بلند بهشت با ما خواهد بود.» (بحرانی، سید هاشم بن سلیمان، مدینة معاجز الأئمة الإثنی عشر، ج۷؛ ص۱۸۲ - ایران؛ قم، چاپ: اول، ۱۴۱۳ ق.)
وی با اشاره به هدایتگری و تدبیر امور به عنوان وظایف ائمه اطهار(ع)، خاطرنشان کرد: تشکیل حکومت معصوم(ع) منوط به استقبال و پذیرش مردم و خواست عمومی جامعه است و اگر دغدغه مردم، تشکیل حکومت شد و امام خود را پذیرا شدند، امام هم تشکیل حکومت می دهد و الا این کار را انجام نخواهد داد.
استاد حوزه علمیه قم، با اشاره به بی دغدغه بودن عموم مردم نسبت به تشکیل حکومت در دوران امام رضا (ع) افزود: از همین رو بود که حضرت (ع) تشکیل حکومت ندادند؛ ولی وظایف خاصّ امامت را دنبال کردند؛ یعنی هدایت های فردی، اعتقادی، اخلاقی و دفاع همه جانبه از دین را همواره پی می گرفتند و خط دهی و روشنگری داشتند و عَلَم هدایت را برافراشته نگاه داشته بودند.
حجت الاسلام و المسلمین شریفی، با اشاره به شرایط ویژه و خاصّ دوران امام رضا (ع) در بین ائمه اطهار (ع) ابراز کرد: در اواخر قرن دوم و اوایل قرن سوم هجری که زمان امامت امام رضا (ع) بود، چند مسأله مهم در جهان اسلام، خصوصا در ایران روی داد و از این رو ثامن الائمه (ع) وظایف بسیار سنگین و نقش بسیار حیات بخشی در این زمان داشتند.
وی خاطرنشان کرد: اولین خصوصیت زمانه امام رضا(ع)، انتشار علوم از غرب و یونان و ترجمه آنها در جهان اسلام بوده است، کار ترجمه مخصوصا در ایران شدت گرفت؛ حرص و ولع مأمون نسبت به این امر و نسبت به علم هم بر این امر مزید بر علت شد؛ از این رو امام رضا (ع) یک خطر جدی نسبت به دین احساس کردند و به دفاع جانانه ای از دین پرداختند.
استاد حوزه علمیه قم اضافه کرد: علت علاقه فراوان مأمون به علوم، برای آن بود که مادر مأمون، کنیزی ایرانی بود که از اصالت عربی بهره ای نداشت، بر خلاف برادرش محمد امین، از این رو از حمایت های خاص عباسیان نمی توانست بهره ببرد؛ و برای اینکه بتواند در جهان اسلام جایگاه خاصی پیدا کند، به علم روی آورد؛ و این امر یکی از عواملی شد که ترجمه در سطح گسترده ای ایجاد شود.
وی بیان کرد: ترجمه فراوان باعث شد که اعتقادات مسلمان ها به شدت تحت هجمه اعتقادات غرب و برخی از فلاسفه یونان و غرب قرار بگیرد؛ امام رضا (ع) وارد معرکه شدند و به دفاع جانانه ای از دین و خداشناسی و صفات و ویژگی های خداوند و حدوث و قدم قرآن و ... پرداختند.
حجت الاسلام و المسلمین شریفی اظهار کرد: اهمیت قضیه تا آنجا است که اگر حضرت (ع) وارد کار نمی شدند، موجب می گردید که جامعه اسلامی به طور کلی نابود شود و دین اسلام را از بین ببرد.
وی گفت: به عنوان مثال در بحث حدوث و قدم قرآن، بین دو دسته متکلمین و اهل سنت اختلاف شدیدی پیش آمد. معتزلیان می گفتند: قرآن حادث است و گروه مقابل که خود را اهل سنت می دانستند و بعدها اشعری ها از دل آنها به پدید آمدند، ادعا داشتند که قرآن قدیم است. چنان بر سرِ این اعتقاد کار را پیش بردند، که یکصد هزار نفر از مسلمان ها کشته شدند؛ در اینجا شاهد نقش بی بدیل امام رضا (ع) هستیم که وسط میدان بیایند و مشکل را حل کنند تا جلوی این کشتار را بگیرند.
استاد حوزه علمیه قم با اشاره به روشنگری در باب اعتقادات به عنوان اولین نقش امام رضا (ع)، خاطرنشان کرد: حضرت(ع) از قرآن دفاع کردند و فرمودند، قرآن حادث است، اما مخلوق نیست؛ بلکه از عالم امر است و نه از عالم خلق.
حجت الاسلام و المسلمین شریفی اضافه کرد: در باب خدا شناسی هم توحید را با مثال های بسیار زیبا بیان نمودند و در گفتوگو با علمای بزرگ ادیان و جهان اسلام به خوبی خدا شناسی را تشریح نمودند؛ ایشان در خدا شناسی بحث مرآت و آیینه را پیش کشیدند.
وی با اشاره به زمینه های گسترش فساد و فحشا در دوران امام رضا (ع) به نقش حضرت (ع) در جلوگیری فسادها اشاره کرد و یادآور شد: عده ای از زنان مشغول به پایکوبی و رقص بودند. امام (ع) در آن دوران حساس که فساد به اوج خود رسیده بود، این مطلب مهم را بیان کردند: «اگر شخص سید از اولاد پیغمبر به خاطر اینکه سید است، تصور کند از انسان دیگری بالاتر است، زمین خورده است.» امام رضا (ع) در ادامه فرمود: اگر من که امام هستم، این تصور را داشته باشم که چون امام هستم، از شما برتری دارم، دیگر امام نخواهم بود. (الله اکبر!) تنها ملاک برتری انسان عمل صالح است؛ «انّ اکرمکم عند الله اتقاکم»؛ چه سید باشد و چه غیر سید.
استاد حوزه علمیه قم خاطرنشان کرد: در حدیثی دیگر می فرماید: من خودم را با شما مقایسه نمی کنم؛ مگر در عمل. با این کلام امام (ع)، برخی از آن زنانی که پایکوبی می کردند، آن چنان منقلب شدند که برگشتند و توبه نمودند. می بینیم که در مقابل منکرات، حضرت (ع) قد علم کردند و ایستادند.
وی خاطرنشان کرد: مأمون و پدرش هارون، سیاستی در پیش گرفتند که علما را به کارهای کم ارزش مشغول سازند. در منابع ذکر شده که مجمعی علمی تشکیل دادند تا مشخص شود ریشه «حَمَل» از چیست؟ چنان آنها را به این امور کوچک مشغول می کردند که دیگر به مسائل مهم و اساسی مانند توحید و خداشناسی فکر نکنند. از این رو حضرت (ع) بحث های اعتقادی مهم را مطرح نمودند تا نقشه شوم آنها را برملا نمایند.
حجت الاسلام و المسلمین شریفی با اشاره به نقش حضرت (ع) در تربیت انسان های مستعد، خاطرنشان کرد: امام (ع) شاگردانی که مستعد بودند را تربیت نمود تا بتوانند در جامعه الگو باشند و از دین و حقانیت شیعه دفاع کنند.
وی افزود: اگر در ادعای خودمان واقعا صادق هستیم و شیعه امام رضا (ع) هستیم، واقعا باید آنقدر آبرو داشته باشیم که کار امام رضا گونه کنیم. شیعه واقعی از لحاظ ویژگی ها در راه رسیدن به ویژگی های معصوم هستند.
انتهای پیام. /
نظر شما